بعضی اوقات احساس می کنم که دنیا مثل یک موجود زنده است!
و چه موجود زنده ی عجیبی ...
البته ظاهراً بنده های دنیا هم در بعضی موارد شباهت بسیار زیادی به دنیا دارن!
فکر کنم طبق همون قانون پر ماجرای"هر چیزی را که دوست بداری شبیه آن می شوی"این جوری میشه.
طبق آخرین تحقیقات انجام شده! دنیا مثل یه آدم پر عشوه ی پر ادّعاست که اگه هی پی دلش بیفتی، برات بیشتر ناز میکنه. ولی اگه در مقابلش بی نیازی نشون بدی اون هم اون جوری که خدا گفته،آنچنان نو کرت میشه که نا وقتی زنده ای یادت نره!!!
------
البته دنیا به چیز های دیگه ای هم شباهت زیادی داره. مثل یه سگ!!!اون هم یه سگ تربیّت شده...
می دونین منظورم چیه... دنیا یه سگه که در مقابل آدم های مختلف وظایف متفاوتی داره.
اگه جزء بنده های خوب خدا باشی و اون جوری که صاحبش یعنی خدا گفته باهاش رفتار کنی،نه تنها بهت کاری نداره بلکه تا وفتی زنده ای و ظیفه ی نوکری تو رو داره...
حـــــالا.... اگه احیاناً یه کی اشتباه باهاش رفتار کنه ،یعنی جزء بنده های خوب خدا نباشه و جزء دربار الهی نباشه و با خدا غریبگی کنه...
متاسفانه باید گفت تا وقتی که زنده اس باید با این سگ خون آشام در پیکار باشه،وچه پیکار سخت و بیهوده ای !!!
حالا ببینیم خوبه چه جوری با این "موجود شبه زنده" رفتار کنیم...
یه بنده خدایی بود، مدام می گفت همه چیز و همه کس و همه مفهومی جز خدا ارزش نداره...
امشب به این نتیجه رسیدم دوام در تازگی هم نداره...
می دونی چرا؟ چون فقط به خدا میشه گفت :
تـــــــــــو تکراری نمیشی من، بهت وابسته تر میشم...
مشغول یه کاری بودم،همزمان به یه چیزی داشتم فکر می کردم !
حتما اینو می دونین که اغلب مفاهیم و اشیا یه ظاهر دارن و یه باطن...
حالا می دونستین موسیقی هم همین طوره؟!
حالا می دونستین ممکنه باطن بسیاری از مسیقی ها چی باشه؟...
کار خدا رو می بینی؟!!!
امروز مشغول یه کاری پای اینترنت بودم که یه مقدار از باطن این "موسیقی جان" برام معلوم شد!...
البتّه!من نمی گم باطنش چیه،چرا که این چیزها یافتنی است و نه گفتنی ...
ولیب عضی هاشون رو فقط خدا می دونه چه مفهومه بووووووووووووقی داره...
البته فکرتون پیش چیزای بد نره ها!!! جدّی میگم!
ولی وقتی دیدم چیه،یا بهتر بگم یافتم چیه! تا حد خیلی زیادی نظرم نسبت به موسیقی عوض شد و از این به بعد دیگه سعی می کنم خیلی کم آهنگ یره تو گوشم!!!